Zaćma to powszechne schorzenie oczu, które dotyka miliony ludzi na całym świecie. W wyniku zaćmy rogowatka oka staje się mętna, powodując spadek ostrości wzroku i problemy z widzeniem. Wśród różnych rodzajów zaćmy wyróżniamy zaćmę wtórną, która stanowi wyzwanie zarówno dla pacjentów, jak i lekarzy okulistów. W niniejszym artykule omówimy, czym jest zaćma wtórna, jakie są jej przyczyny, objawy, a także sposoby diagnozy i leczenia tego schorzenia.
I. Definicja i przyczyny zaćmy wtórnej:
Zaćma wtórna to mętnienie soczewki oka, które występuje po wcześniejszym leczeniu zaćmy pierwotnej, najczęściej po operacji usunięcia zaćmy. Przyczyny tego typu zaćmy są różne i obejmują:
- Reakcje na leki stosowane w trakcie lub po operacji zaćmy.
- Komplikacje związane z operacją, takie jak uszkodzenie torebki soczewki czy niewłaściwe umiejscowienie soczewki.
- Czynniki związane z pacjentem, takie jak cukrzyca, jaskra czy stan zapalny oka.
- Nawrót choroby, czyli odnowienie się zaćmy.
II. Objawy zaćmy wtórnej:
Objawy zaćmy wtórnej są zbliżone do objawów zaćmy pierwotnej i obejmują:
- Spadek ostrości wzroku, zarówno na bliską, jak i dalszą odległość.
- Rozmazany lub zamglony obraz.
- Problemy z widzeniem w słabym świetle, szczególnie wieczorem i w nocy.
- Zwiększone wrażenie oślepienia przez refleksy świetlne, np. jazda samochodem w nocy.
- Trudności w odczytywaniu tekstu o małym druku.
- Problemy z rozróżnianiem kolorów.
III. Diagnostyka zaćmy wtórnej:
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć zaćmę wtórną, powinieneś udać się na konsultację z okulistą. Lekarz przeprowadzi badanie oka, aby ocenić stan soczewki i innych struktur oka. Diagnostyka zaćmy wtórnej może obejmować:
- Badanie wzrokowe, w którym lekarz ocenia ostrość wzroku pacjenta.
- Oftalmoskopia, czyli badanie tylnej części oka za pomocą specjalnego przyrządu.
- Badanie biomikroskopowe, które pozwala na ocenę przedę części oka oraz mętnienia soczewki. 4. Pomiary topograficzne i biometryczne, które dostarczają informacji o kształcie i wymiarach oka oraz umiejscowieniu soczewki.
- Optyczna koherencyjna tomografia (OCT), badanie pozwalające na uzyskanie trójwymiarowych obrazów warstw oka.
- Badanie ultrasonograficzne oka, które może być pomocne w przypadku nieprzezroczystości rogówki uniemożliwiających ocenę tylnej części oka.
IV. Leczenie zaćmy wtórnej:
Sposób leczenia zaćmy wtórnej zależy od przyczyny mętnienia soczewki oraz stopnia zaawansowania schorzenia. W niektórych przypadkach zmiana leków stosowanych w okresie pooperacyjnym może przynieść poprawę. W innych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie dodatkowej interwencji. Metody leczenia obejmują:
- Leczenie farmakologiczne: Stosowanie kropli do oczu zawierających sterydy lub niesteroidowe leki przeciwzapalne może pomóc w redukcji stanu zapalnego oka i zmniejszeniu mętności soczewki.
- Jodowane laserowe kapsulotomia (YAG): Jest to nieinwazyjna procedura, w której lekarz wykorzystuje laser YAG, aby utworzyć otwór w mętnym tylnym kapsułkowaniu soczewki, przez co poprawia się przepuszczalność światła i widzenie pacjenta. Jest to obecnie najczęściej stosowany sposób leczenia zaćmy wtórnej.
- Wymiana soczewki: W przypadkach, gdy YAG kapsulotomia nie przynosi poprawy lub gdy soczewka jest niewłaściwie umiejscowiona, konieczne może być usunięcie soczewki i wszczepienie nowej. Wymiana soczewki może być przeprowadzona za pomocą chirurgii małoinwazyjnej, takiej jak fakoemulsyfikacja lub przez większe nacięcie, w zależności od warunków anatomicznych oka.
- Leczenie schorzeń współistniejących: W przypadkach, gdy zaćma wtórna jest spowodowana przez inne schorzenia, takie jak jaskra, stan zapalny oka czy cukrzyca, leczenie podstawowej przyczyny może być kluczowe dla poprawy widzenia pacjenta.
V. Zapobieganie zaćmie wtórnej:
Chociaż nie zawsze można uniknąć zaćmy wtórnej, istnieją pewne kroki, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia:
- Regularne wizyty kontrolne u okulisty po operacji zaćmy pierwotnej, aby monitorować stan soczewki i wczesne wykrywanie mętnienia. 2. Stosowanie się do zaleceń lekarza odnośnie stosowania kropli do oczu i innych leków po operacji zaćmy.
- Dbanie o higienę oka i unikanie urazów w okolicy oka, które mogą prowadzić do powikłań.
- Leczenie schorzeń współistniejących, takich jak cukrzyca czy jaskra, które mogą zwiększyć ryzyko zaćmy wtórnej.
- Unikanie nadmiernego narażenia na promieniowanie ultrafioletowe, które może przyspieszyć proces starzenia się soczewki i pogorszyć stan oka.
- Utrzymywanie zdrowego stylu życia, w tym regularne ćwiczenia, zdrowa dieta i unikanie palenia tytoniu, które mogą wpłynąć na ogólną kondycję oka.
Podsumowanie:
Zaćma wtórna to mętnienie soczewki oka, które występuje po leczeniu zaćmy pierwotnej. Jej przyczyny są zróżnicowane, a objawy obejmują spadek ostrości wzroku, rozmazany obraz czy problemy z widzeniem w słabym świetle. Diagnoza zaćmy wtórnej opiera się na badaniach okulistycznych oraz obrazowych, takich jak oftalmoskopia, badanie biomikroskopowe czy OCT. Leczenie zaćmy wtórnej zależy od przyczyny schorzenia i stopnia zaawansowania, a metody leczenia obejmują leczenie farmakologiczne, jodowane laserowe kapsulotomia (YAG), wymianę soczewki czy leczenie schorzeń współistniejących. Zapobieganie zaćmie wtórnej polega na regularnych wizytach kontrolnych u okulisty, przestrzeganiu zaleceń lekarskich oraz utrzymaniu zdrowego stylu życia.
Bibliografia:
- American Academy of Ophthalmology. (2019). Cataract in the Adult Eye. https://www.aao.org/preferred-practice-pattern/cataract-in-adult-eye-ppp-2016
- Khairallah, M., Kahloun, R., Bourne, R., Limburg, H., Flaxman, S. R., Jonas, J. B., Keeffe, J., Leasher, J., Naidoo, K., Pesudovs, K., Price, H., White, R. A., Wong, T. Y., Resnikoff, S., & Taylor, H. R. (2015). Number of People Blind or Visually Impaired by Cataract Worldwide and in World Regions, 1990 to 2010. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 56(11), 6762-6769. https://iovs.arvojournals.org/article.aspx?articleid=2449146
- Steinert, R. F., & Puliafito, C. A. (2004). The Nd:YAG laser posterior capsulotomy. In R. F. Steinert (Ed.), Cataract Surgery (pp. 535-551). Elsevier Saunders.
- Wormstone, I. M., & Eldred, J. A. (2016). Experimental models for posterior capsule opacification research. Experimental Eye Research, 142, 2-12. https://doi.org/10.1016/j.exer.2015.03.009
- Ursell, P. G., Spalton, D. J., Whitaker, R., & Cumming, J. S. (2010). Relationship between intraocular lens biomaterials and posterior capsule opacification. Journal of Cataract & Refractive Surgery, 26(11), 1579-1586. https://doi.org/10.1016/S0886-3350(00)00621-9
- Kozak, I., & Oster, S. F. (2004). Posterior capsule opacification after phacoemulsification in patients with diabetes mellitus. Graefe’s Archive for Clinical and Experimental Ophthalmology, 242(7), 593-596. https://doi.org/10.1007/s00417-004-0893-1
- Spalton, D. J. (1999). Posterior capsule opacification after cataract surgery. Eye, 13(Pt 3b), 489-492. https://doi.org/10.1038/eye.1999.130
- Davis, G. J. (2014). Cataract Surgery in the Glaucoma Patient. Springer Science+Business Media. https://doi.org/10.1007/978-1-4939-0597-3
- World Health Organization. (2021). Blindness and vision impairment. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/blindness-and-visual-impairment
- American Academy of Ophthalmology. (2021). Cataract. https://www.aao.org/eye-health/diseases/what-is-cataract
Autor artykułu posiada wiedzę do września 2021 roku. W miarę możliwości proszę sprawdzić najbardziej aktualne informacje oraz badać źródła przed podjęciem decyzji dotyczącej leczenia lub diagnostyki. Ten artykuł nie zastępuje profesjonalnej porady medycznej ani konsultacji z lekarzem.